เิ้อิ้ก อี่ เอิ้ก เอ้ก ๆ ....เีสียงปลุกจากมือถือสมาร์ทโฟนเอเซอร์ที่เคยหล่นแล้วหล่นอีก ดั่งกะว่าไม่ชอบอยู่ในมือของเจ้าของ ที่ไม่เคยตั้งเวลาปลุก ตั้งแต่ซื้อมาใช้ ต้องลุกมาหาปุ่มกดจนคนข้าง ๆ ต้องลุกขึ้นมากระวนกระวายตอนตี 3 สุดท้ายก็สามารถปิดเสียงเจ้าำไก่เอเซอร์ตัวนี้ด้วยการถอดแบต เข้านอนต่อ...โดยไม่รู้่ว่าวันนี้คือวันสำคัญวันหนึ่งของการทำงานมาทั้งปี ............วันประกวด อสม.ระดับจังหวัดที่ 77 เป็นปีที่สอง ...โอว ทำลืมได้ ตื่นมาก็ 7 โมงเช้า โอ้นัด อสม.ที่ รพ.สต. ณ เวลานี้ แต่ตอนนี้เรายังอยู่ที่บ้านเลย ไม่นาน เสียงกลองชุดก็ดังขึ้น ตุ้ม ๆ ตะลุ่ม ตุ้ม ๆ ...เสียงเรียกเข้าจาก อสม.ดีเด่นระดับอำเภอ "หมอครับ จะไปจักโมง" น้ำเสียงเหมือนมาคอยแ้ล้วไม่เจอใคร ตอบกลับว่้า"ครับผมกำลังจะไป" ...เอาอีกแล้วปีนี้ ความพร้อมยังไม่มี แต่ก็ดีกว่าทุึกปี เพราะปีที่แล้ว พ่อ อสม. ของเราแก่ใส่หม้อฮ่อม รองเท้าแตะ และไม่ได้นำเสนอผลงาน ปีนี้พ่อ คงมั่นใจมากขึ้น เลยโทรกลับไปให้กำลังใจกันหน่อย "พ่อครับ เอกสารอ่านจบหรือยัง รอหน่อยนะ เดี๋ยวเอารถไปรับ"
ชายร่างเล็ก ผมหยักโศก ผิวดำแดง ผมขาวแซมดำ หน้าตาดูจริงจัง มาดมั่น คอผูกไทด์ใส่เสื้อสูท รองเท้าหนังมือสอง ราคา 50 บาทจากตลาดสี่แยกไฟแดง "พ่้อน้อย เดี๋ยวผมขัดรองเท้าให้ ผมเอากีวีติดมาด้วย" บรรจงขัดรองเท้าเก่า ๆ คู่นั้น อย่างบรรจง สักพัก รองเท้าหนังเก่า ๆ กลับดำมันวาวเหมือนใหม่ใจตื่นเต้นพอ ๆ กับคนสวม เอาล่ะพ่อน้อยเราเดินทางกัน ถึงห้องประชุม อสม.ดีเด่นสาขาภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านสุขภาพ เดินอย่างมีสง่า มือขวากำเอกสารนำเสนออย่างแน่น ก้าวเดินอย่างมั่นใจ เรานั่งรอหน้าห้องประชุม ตั้งแต่ ก่อนเที่ยง จนถึงบ่าย 3 โมงครึ่ง พ่อน้อย เป็นคนนำเสนอลำดับที่ 5 ในทั้งหมด 6 คน จากการสังเกตพ่อน้อยหรือ อสม.น้อย ณ ช่วงเวลานี้ ลุก ๆ นั่ง ๆ ยืน ๆ เข้าห้องน้ำบ้าง จ้องมองมาทางเราตลอด เอาล่ะสิ ความประหม่าเวทีของ อสม.เราเริ่มแสดงออก ......แต่สิ่งหนึ่งที่ได้จากการนำเสอในวันนี้ พอจะทำให้ทราบว่า องค์ความรู้ที่เรามี สิ่งที่ทำมากมาย บางทีมันมากมาย หากนำเสนอทั้งหมด คงอธิบายภายใน 10 นาที นั้นยากมาก และคนที่กำลังนำเสนอข้อมูลการทำงานของพ่อน้อยและทีมงานเราทำใน รพ.สต.ที่รับผิดชอบดูเหมือนจะทำให้พ่อน้อยหนักใจมากที่เดียวในการจะนำเสนอให้สั้นกระทัดรัดและครอบคลุม ด้วยภาษาที่บังคับที่เป็นกลาง น่าส่งสารพ่อน้อยมาก แต่ดูเหมือนจะทำได้ดีมากในระดับที่ท่านมี พ่อน้อยกล้าที่จะมานั่งหน้าคอมพิวเตอร์ มีไมค์อยู่ตรงหน้า มือขวาเตรียมคลิก ตาจ้องมองอย่างไม่กระพริบเพราะกลัวพลาด ขอบคุณสำหรับการเป็นตัวแทน อสม.ดีเด่นระดับอำเภอนะครับพ่อน้อย ปีหน้า....เราจะต้องเข้มกว่าที่เคย ใช่มั้ยพ่อน้อย "ครับ ปีหน้าเอามั้ย ผมจะให้คล่องกว่านี้ (ด้วยความงดงามภาษาถิ่น 100%)"
